Cechy drzewa:
Grusza pospolita zwana gruszą polną, to drzewo do 20 metrów wysokości. Korona piramidalna, a u starszych drzew kopulasta. Korowina szaroczarna, z wiekiem spękana i złuszczająca się w postaci w miarę regularnych prostokątów.
Liście. Liście ułożone skrętolegle, małe do 4 cm, owalne, z początku delikatnie owłosione jasnozielone, następnie nagie i zielone. Jesienią liście pięknie przebarwiają się na złote i czerwone barwy.
Kwiaty. Kwiaty w baldachokształtnych gronach, płatki białe w liczbie 5 sztuk.
Kwitnienie. Grusza pospolita kwitnie pod koniec kwietnia / na początku maja wraz z rozwojem liści.
Owoce. Owoc barwy zielonej, żółtej lub czerwonej gruszkowatego kształtu wiszący na długim ogonku. Owoce gruszy pospolitej są drobne, do 3 cm średnicy. Początkowo zielone i twarde, potem żółtawe lub brązowawe. Niezby smaczne, cierpkie. Zmieniają smak po ulężeniu (stąd czasami nazwa gruszki - ulęgałki) na słodki i stają się miękkie. Owoce odmian sadowniczych są dużo większe od pozostałych. W środku owoc zawiera kilka płaskich nasion (pestek).
Pochodzenie: Euroazja i Pn. Afryka.
Rozmaitości:
Grusza to drzewo długowieczne - żyje nawet do 300 lat. Dojrzałe owoce są smaczne
i soczyste, choć często cierpkawe. Owoce zwane są potocznie gruszkami. Można je spożywać bezpośrednio lub w postaci przetworów w cukrze lub occie.
Bywa stosowana też do wyrobu nalewek i win. Drewno ma zastosowanie do wyrobu przyrządów kreślarskich, instrumentów muzycznych, w przemyśle meblarskim, w rzeźbiarstwie i do wyrobu boazerii.
Do niedawna grusza pospolita była charakterystycznym elementem wiejskiego i małomiasteczkowego krajobrazu. Coraz częściej jednak jest wypychana i zastępowana przez inne gatunki drzew i krzewów.
Drzewa podobne:
Drzewo dość łatwe do rozpoznania, szczególnie w czasie owocowania.
Lokalizacja zdjęć: Żyrardów, skwer przy Św. Jana, os. Wschód, EkoPark.