Jesion pensylwański
Cechy:
Jesion pensylwański to drzewo o wysokości do 15 metrów. Korona szeroka a pędy
zwisające. Pąki brązowe. Liście nieparzysto pierzaste złożone z 5 do 9 listków.
Listki do 15 cm długości, podłużnie jajowate, delikatnie piłkowane. Liście
przebarwiają się od jasnej zieleni po intensywne odcienie żółtego. Kwiaty
zebrane w wiechę. Owoce to wąskie i długie na 7 cm oskrzydlone orzeszki.
Rozmaitości:
Drugi po rodzimym jesionie wyniosłym najczęściej występujący przedstawiciel
gatunku jesionu w Polsce. Jesion pensylwański do Europy został sprowadzony
w 1783 roku a do Polski w 1808 roku. Pierwszy z jesionów, który traci liście
już w połowie września.
Często wykorzystywany do nasadzeń wzdłuż jezdni wlotowych do miast.
Drzewa podobne:
Bardzo podobny jest jesion amerykański, który jednak u nas występuje strasznie
rzadko. Dla początkującego badacza przyrody podobny będzie też jesion wyniosły.
Najłatwiej je odróżnić wiosną i jesienią. Wiosną gdyż jesionolistny ma czarne
pąki a jesienią na podstawie szybko przebarwiających się i opadających liści
jesionu pensylwańskiego.
Odmiany:
Crispa - bardzo dekoracyjna odmiana o kulistej koronie i poskręcanych, pokrzywionych liściach, do 10 metrów wysokości.
Zundert - odmiana o szerokostożkowatej koronie, do 20 metrów wysokości.
Pochodzenie:
Ameryka Północna.
Lokalizacja zdjęć:
Arboretum w Rogowie. Cmentarz, Szkoła Podstawowa numer 3, oraz ulica Piaskowa
w Żyrardowie. Warszawa ul. Marszałkowska róg Nowolipie.
Jesion pensylwański skan jesiennego liścia
|
