Cechy drzewa:
Judaszowiec kanadyjski to drzewo do 10 metrów wysokości. Pień prosty, korona rozłożysta i szeroka.
Liście. Liście są sercowate, zaokrąglone, całobrzegie, duże do 10 cm długości i 13 cm szerokości. Na wiosnę startują jako brązowozielone, a po rozwinięciu zmieniają kolor na soczysty, jasnozielony. Jesienią się pięknie przebarwiają - żółkną i przybierają złocisty kolor.
Kwiaty. Kwitnie obficie przed rozwojem liści. Kwiaty są małe, różowe, motylkowe, zebrane w pęczkach. Wyrastają na starszych pędach, grubszych gałązkach, a nawet bezpośrednio z pnia.
Kwitnienie. Kwiaty pojawiąją się na gałązkach od początku do połowy maja.
Owoce. Owocem jest spłaszczony, zielony strąk, który jesienią brązowieje.
Pochodzenie: Ameryka Północna.
Rozmaitości:
Judaszowiec kanadyjski coraz szęściej pojawia się w przydomowych ogrodach. Jest on najbardziej odporny na mróz ze wszystkich judaszowców. Jedno z piękniejszych drzew ozdobnych w naszym klimacie. Gatunek ten wpisany jest do Czerwonej księgi gatunków zagrożonych w kategorii gatunek najmniejszej troski.
Drzewa podobne: Wszystkie judaszowce są do siebie bardzo podobne. Różni je głównie kształt i wielkość liścia. Judaszowiec kanadyjski ma liście duże, ostro zakończone, sercowate.
Lokalizacja zdjęć:
Arboretum w Rogowie, arboretum w Powsinie, arboretum Wojsławice, ogródki przydomowe w Żyrardowie, Ogród Japoński we Wrocławiu, Ogród Botaniczny w Łodzi, wystawa Zieleń to Życie w Warszawie.
Odmiany judaszowca kanadyjskiego:
Odmiana 'Forest Pansy' judaszowca kanadyjskiego przez cały sezon wegetacyjny posiada duże, purpurowoczerwone liście. Pierwsze wypuszczane liście bardzo błyszczące i o ton jaśniejsze. Potem ciemnieją. Latem starsze liście delikatnie zielenieją przy nerwach. Pędy tego judaszowca również ciemnopurpurowe. Do pełnego wybarwienia wymaga słonecznych stanowisk. Bardzo dekoracyjna odmiana. Rośnie dość szybko i rozrasta się na boki. Jesienią liście przebarwiają się na szkarłatne tony. 'Forest Pansy' osiąga góra 4 metry wysokości. Kwitnie.
Zdjęcia pochodzą z ogródka autora.
Odmiana 'Ruby Falls' judaszowca kanadyjskiego posiada płaczący pokrój i przewisające gałązki. Ciemne, duże, czerwonorubinowe liście, które w sezonie letnim zielenieją na ciemne tony. Roślina jest szczepiona na podkładce ok. 2 metrowej wysokości, co oznacza jego docelową wysokość. 'Ruby Falls' rozrasta się mocno na boki, a nie rośnie wzwyż. Bardzo dekoracyjna odmiana. Kwitnie.
Zdjęcia pochodzą z wystawy Zieleń to Życie.
Odmiana 'Alley Cat' judaszowca kanadyjskiego posiada pstre, nakrapiane, zielonokremowe, średniej wielkości, sercowate liście. Cechuje się rozłożystym pokrojem i osiąga do 4 metrów wysokości. Kwitnie. 'Alley Cat' rzadko jest jeszcze spotykana w naszych ogrodach.
Zdjęcia pochodzą z wystawy Zieleń to Życie.
Odmiana 'Carolina Sweetheart' judaszowca kanadyjskiego to drzewo do wysokości 3–4 metrów o sercowatych liściach o mieszance barw kremowej, różowej, fioletowej i zielonkawej. W sezonie liście zielenieją. 'Carolina Sweetheart' rzadko jeszcze jest spotykana w naszych ogrodach.
Odmiana 'The Rising Sun' judaszowca kanadyjskiego to drzewo rosnące wolno i osiągające do 4 metrów wysokości. Pierwsze liście pomarańczowe i żółtawe, potem jasno-zielone. W sezonie na gałązkach można spotkać wszystkie te kolory liści. Do pełnego wybarwienia wymaga słonecznych stanowisk. Starsze drzewo prezentuje się jak kilkubarwna parasolka - pomarańczowa, żółtawa na zewnątrz i zielonawa od wewnątrz. Bardzo dekoracyjna odmiana. Kwitnie. 'The Rising Sun' to nowość w naszych ogrodach.
Zdjęcia pochodzą ze szkółki drzew Danika w Żyrardowie.
Cechy drzewa:
W krajach śródziemnomorskich judaszowiec południowy to drzewo wysokości do 10 metrów o szerokiej,
kulistej koronie. U nas judaszowiec południowy to niewysokie drzewo do 5 metrów lub nawet niższy
krzew.
Liście. Liście pojedyncze, ustawione skrętolegle, całobrzegie, okrągłe lub
nerkowate, z szerokosercowatą nasadą, na wierzchołku zaokrąglone, szerokości
7-12 cm, nagie, obustronnie zielone lub niebieskawozielone. Jesienią przebarwiają się na kolor żółty.
Kwiaty. Kwiaty motylkowate,
purpuroworóżowe, zebrane w pęczki w kilkukwiatowe baldachogrona wystające ze śpiących pączków wprost
na kilkuletnich gałązkach, a nawet na starszych konarach i pniach (rzadko
spotykane u naszych drzew zjawisko zwane
kauliflorią - charakterystyczne dla drzew tropikalnych).
Kwitnienie Kwiaty ukazują się przed rozwojem liści ma przełomie kwiecień / maj.
Owoce. Owoce u judaszowca południowego, tak jak u całej rodziny
bobowatych, to strąki, które bardzo długo utrzymują się po dojrzeniu na drzewie (przez całą zimę, aż do
wiosny następnego roku). Strąki suche, spłaszczone, rudawe, brązowe mają długość do kilku cm.
Pochodzenie: Od Bałkanów po Iran.
Rozmaitości:
Judaszowiec południowy jest powszechnie uprawiany w wielu krajach południowej
i południowo-zachodniej Europy. Najlepiej rośnie w suchym, gorącym, kontynentalnym
klimacie. Spotyka się go dość powszechnie na Słowacji, na Węgrzech i w Austrii oraz dalej ku
południowi i południowemu wschodowi (Ukraina, Krym, Kaukaz).
W Polsce bardzo rzadko spotykany. Ja natknąłem się na tego judaszowca tylko w 2 miejscach
w Centralnej Polsce: w Powsinie i w Ogrodzie Botanicznym PAN w Warszawie. Judaszowiec
jest wrażliwy na niskie temperatury. Może być polecany tylko dla najcieplejszych
okolic południowo-zachodniej Polski oraz okolic Szczecina. Jest natomiast bardzo
wytrzymały na suszę.
Sadzić należy go w miejscach słonecznych i zacisznych, osłoniętych od mroźnych
wiatrów. Na zimę najlepiej zabezpieczać matami. Bardzo oryginalny w okresie
kwitnienia. Judaszowiec to drzewo głównie dla amatorów rzadkich roślin w małych,
przydomowych ogródkach. Rozmnaża się z nasion, które należy wysiewać wiosną
w szklarni lub pod folią.
Drzewa podobne:
Wszystkie judaszowce są do siebie bardzo podobne. Dla amatora istnieje też pewne podobieństwo do liści sercowatych odmian katalpy. Południowy ma mniejsze i bardziej okrągłe liście.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Powsinie. Ogród Botaniczny w Warszawie.