Cechy drzewa: Karagana syberyjska to najczęściej niewysoki krzew do 3-4 metrów lub małe drzewo do 1,5-2,5 metra wysokości. Kora brązowozielonkawa, delikatnie łuszcząca się. W młodości zielonkawa, a pędy delikatnie owłosione. Liście. Liście intensywnie zielone, złożone, składające się z 8-12 małych, eliptycznych listków. Karagana syberyjska bardzo wcześnie rozpoczyna wiosną wegetację. Kwiaty. Kwiaty żółte, motylkowate, zebrane w wiązki po 2-4 sztuki lub pojedyncze. Roślina miododajna. Kwitnienie. Karagana syberyjska kwitnie w połowie maja. Owoce. Owoce w postaci 5 cm długości małych strąków. Początkowo zielone, potem brązowobrunatne.
Pochodzenie: Wschodnia Europa, Syberia, Mongolia, Kazachstan, Ałtaj.
Rozmaitości:
Wprowadzona została do europejskich ogrodów już w 1752 roku przez Ogród Botaniczny w Sankt Petersburgu. Nazwa rodzajowa pochodzi od miasta Karaganda w Kazachstanie.
Karagana syberyjska lubi częste cięcie i z powodzeniem nadaje się na żywopłoty. Bardzo wytrzymała na długie susze i większe mrozy. Dobrze znosi miejskie zanieczyszczenia powietrza i gleby. Nie ma żadnych wymagań glebowych i stanowiskowych. Roślina pionierska. Wykorzystywana bywa przez zieleń miejską do różnych celów. Jest schronieniem dla wielu owadów i ptaków.
Drzewa podobne: Karagana syberyjska przypomina małe drzewko robinii (akacji) lub amorfy krzewiastej. Warto zwracać uwagę nie zielonkawe pędy.
Lokalizacja zdjęć: Żyrardów os Wschód, tereny przedszkoli i ogródków jordanowskich. Ogródek autora.
OOdmiany karagany syberyjskiej:
Do najczęściej spotykanych odmian karagany syberyjskiej należą 'Lorbergii' - o bardzo wąskich liściach, 'Pendula' - parasolka o przewisających pędach, 'Walker' - parasolka o wąskich liściach i zwisających pędach.