Cechy drzewa:
Metasekwoja chińska to drzewo iglaste do 35 metrów wysokości. U nas znacznie niższe, ale najstarsze okazy potrafią osiągnąć nawet 20 metrów. Igły opadające na zimę. Korona za młodu stożkowata, a u starych drzew cylindryczna. Kora brązowa, łuszcząca się cienkimi płatami.
Igły. Pędy dwóch rodzajów. Drewniejące z igłami skrętoległymi. Zielone (bez pączków) z igłami naprzeciwległymi i grzebieniastymi w dwóch szeregach.
Te niezdrewniałe opadają na zimę razem z igłami. Igły jasnozielone, do 4 cm długości, miękkie, na jesieni brązowawe i rudawe.
Kwiaty. Kwiaty męskie w luźnych zwisających wiechach bądź gronach. Kwiaty żeńskie stojące, pojedyncze.
Szyszki. Szyszki początkowo zielonkawe, potem ciemnobrązowe, zwisają na długich trzonkach, kuliste, do 3 cm średnicy.
Pochodzenie: Chiny. Odkryta w 1941 roku.
Rozmaitości:
Igły rozwijają się na początku maja, ale później niż igły modrzewiowe. Roślina jednopienna. Metasekwoja jest wytrzymała na mrozy i ma
małe wymagania glebowe. Dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza.
Drzewa podobne:
Wykazuje duże podobieństwo z cypryśnikiem błotnym. Podobnie gubi igły na zimę.
O podobieństwach i różnicach metasekwojii i cyprysika błonego przygotowałem wpis blogowy.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Powsinie i w Rogowie. Park w Żelazowej Woli. Ogród Botaniczny w Łodzi.