Cechy drzewa:
Modrzew europejski to najczęściej spotykany z modrzewi w Polsce. Drzewo osiąga wysokość do 40 metrów. Pień prosty, korona luźna, stożkowata.
Kora początkowo zielono-brązowa i gładka, później czerwonobrązowa lub
szarobrązowa, głęboko spękana, złuszczająca się. Górne
gałęzie rosną poziomo a dolne nieco zwisają.
Igły. Igły długości 2-4 cm na długopędach
ułożone skrętolegle a na krótkopędach rosną w wiązkach po 20-40 sztuk. Są
krótko zaostrzone, miękkie i giętkie, trochę spłaszczone, świeżo-zielone.
Jesienią lśniące, złotożółte. Kwiaty męskie pojawiają się na kilkuletnich krótkopędach
jasnożółte - słabo widoczne. Żeńskie natomiast na starszych, uiglonych krótkopędach,
większe, purpurowo-czerwone, później zielonawe.
Szyszki. Dojrzałe szyszki wzniesione, owalne, długości
do 5 cm, grubości do 3 cm, ciemno lub bladobrązowe, utrzymują się na drzewie długie miesiące.
Pochodzenie: Alpy, Karpaty, Sudety.
Rozmaitości:
Lekko czerwonawe drewno modrzewia europejskiego ma szerokie zastosowanie w budownictwie i stolarstwie. W starożytnym Rzymie budowano z niego okręty. Modrzew wraz z sosną limbą porasta góry do 2500 metrów i sięga górnej granicy lasów.
Drzewa podobne:
Wszystkie modrzewie są do siebie bardzo podobne. Należy zwracać uwagę na wielkość igieł i szyszeczek oraz wywinięcie ich łusek. Amator może pomylić modrzewia z coraz popularniejszyni u nas cedrami z niebieskawymi igłami. Jednak modrzew gubi igły, które przyjmują zielone barwy.
Lokalizacja zdjęć: Żyrardów os. Żeromskiego, Warszawa skwer grupy Granat.