Cechy drzewa: Drzewo robinii białej osiąga wysokość do 25 metrów, pień i starsze gałęzie pokrywa ciemnopopielata, głęboko popękana kora. Młode pędy z długimi i ostrymi cierniami. Z wiekiem robinia wypuszcza wiele odrostów korzeniowych. W Polsce błędnia zwana jest akacją - akacja to zupełnie inny rodzaj drzewa, które w Polsce rosnąć nie może ze względu na mroźne zimy.
Liście. Robinia biała posiada skrętoległe, złożone liście nieporzystopierzaste z 11-15 jajowatymi listkami. Listki całobrzegie, krótkoogonkowe,
długości 3-6 cm i szerokości 1-3 cm, koloru świeżozielonego. Cały liść długości do 20 cm. Liście pojawiają się dosyć późno - pod koniec maja. Na jesieni
liście nabierają intensywnej, żółtej barwy.
Kwiaty. Charakterystyczne, wonne, białe kwiaty w zwisających gronach pojawiają się w czerwcu.
Owoce. Owoce w postaci zielonych, zwisających strąków, które latem i jesienią ciemnieją i brunatnieją. Wiszą na gałązkach aż do wiosny, pękają, otwierają się i wysypują ziarniste nasiona.
Pochodzenie: Ameryka Północna, część nadatlantycka. U nas bardzo często występująca, dobrze zadomowiona.
Rozmaitości:
Robinia biała ma zastosowanie w ziołolecznictwie i medycynie. Surowcem zielarskim są suszone kwiaty. Zawierają one olejek
eteryczny, flawonoidy, cukry, kwasy organiczne, sole mineralne i inne związki.
Kwiat akacji działa żółciopędnie, moczopędnie, rozkurczowo i uspokajająco. Stosuje się je w niedoczynności wydzielniczej nerek i zaburzeniach
wydzielania żółci. Drzewo jest bardzo wytrzymałe - wykorzystuje się je do wyrobu sprzętu sportowego i budowy statków.
Najstarsza robinia biała rośnie na terenie Collegium Śniadeckich w Krakowie od strony ul. Kopernika (Ogród Botaniczny Uniwersytetu Jagiellońskiego). Jej obwód to 475 cm, wysokość 27 metrów, a wiek 239 lat (stan na 2022). Najgrubszą natomiast robinią białą jest drzewo z Łęgowa, woj. lubuskie, posiadające obwód wielkości 509 cm, wysokość 22,5 metra (stan na 2013 rok).
Drzewa podobne: Można ją pomylić z glediczją trójcierniową po podobnych, ale parzystopierzastych liściach i chudszych listkach. Podobna z liści też jest krzewiasta amorfa oraz szupin, czyli perełkowiec.
Lokalizacja zdjęć: Żyrardów teren sądu, os. Wschód, Teklin, cmentarz.
Cechy drzewa: Robinia lepka to drzewo do 12 metrów wysokości o kulistej koronie. Jednoroczne pędy pokryte drobnymi cierniami, owłosione i lepkie. Kwiaty typu motylkowatego podobnie, jak u robinii akacjowej zebrane są w zwisające, zwarte grona liczące średnio po 20-30 kwiatów. Mają one barwę od bladoróżowej, prawie białej, do ciemnoróżowej. Kwitnie bardzo obficie z początkiem czerwca. Liście składają się z 13-21 jajowatych listków, do 4 cm każdy. Strąki także lepkie.
Pochodzenie: Południowo-wschodnie stany USA.
Rozmaitości: Kwitnie na przełomie czerwca i lipca. Jej niewątpliwym walorem dekoracyjnym jest powtarzanie kwitnienia w lipcu i sierpniu.
Drzewa podobne: Można ją pomylić z różowo kwitnącymi odmianami robinii białej oraz częściej z robinią szczeciniastą.
Lokalizacja zdjęć: Ogród Botaniczny w Warszawie. Żyrardów ul. Muniuszki, Wojska Polskiego.
Cechy drzewa: Robinia szczeciniasta naturalnie występuje jako krzew do 1,5 m wysokości, ale u nas przeważnie szczepiona jest na podkładce z robinii akacjowej. Młode pędy pokryte są długimi szczecinkami o czerwonawym zabarwieniu. Kwiaty zebrane są po kilka w krótkich gronach. Gatunek ten charakteryzuje się największymi kwiatami wśród robinii oraz najciemniejszą, ciemnoróżową barwą kwiatów. Bardzo dekoracyjne drzewko.
Pochodzenie: Wschodnia Ameryka Północna.
Rozmaitości: Kwiaty bez zapachu.
Drzewa podobne: Można ją pomylić z różowo kwitnącymi odmianami robinii białej oraz z robinią lepką.
Lokalizacja zdjęć: Ogród Botaniczny w Warszawie