Cechy drzewa:
Klon zwyczajny zwany klonem pospolitym to drzewo do 30 metrów wysokości. Korona regularna i szeroka. Najpopularniejszy ze wszystkich klonów w Polsce. Powszechnie sadzony w parkach i na skwerach. Kora szarawa i gładka, potem z wiekiem staje się czarnawa, pomarszczona i wzdłużnie popękana.
Liście. Liście duże, długoogonkowe, 5 lub rzadziej 7.klapowe z ostrymi ząbkami.
Kolor liści żywo zielony, a na jesieni przebarwiają się na żółto, złoto, czasami czerwono i brązowawo-pomarańczowo. Jedno z nielicznych drzew rodzimych, które potrafi przybrać czerwone barwy jesienią.
Kwiaty. Kwiaty żółtawozielone umieszczone w baldachogronach. Klon zwyczajny kwitnie obficie przed i potem równolegle z rozwojem liści.
Kwitnienie. Koniec kwietnia, początek maja.
Owoce. Skrzydlaki symetryczne, szeroko rozwarte do 5 cm długości. Wiszą na gałązkach aż do zimy, a czasami do przedwiośnia.
Pochodzenie: Europa, Kaukaz.
Rozmaitości:
Kwiaty pojawiają się przed rozwojem liści, na przełomie kwietnia i maja. W Polsce, razem z klonem jesionolistnym, najpospolitszy ze wszystkich klonów. Łatwo rozmnaża się z nasion. Ma mardzo małe wymagania glebowe. Kwiaty bardzo miododajne. Bardzo cenne drzewo do zadrzewień parkowych bądź przydrożnych.
Drzewa podobne:
Ze względu na palczaste liście i skrzydlaki dość łatwy do identyfikacji. Jednakże praktyka pokazuje, że amatorzy mylą go z klonem jaworem, od którego kwitnie wcześniej.
Lokalizacja zdjęć: Żyrardów, skwer przy ul. Opolskiej, Eko Park, Park Dittricha.
Cechy drzewa:
Klon jawor to drzewo do 40 metrów wysokości. Korona szeroka i kulista. Pień pokryty łuszczącą się tafelkowato korowiną, bardzo charakterystyczną i ułatwiajcą identyfikację drzewa. Pączki pokryte oliwkowozielonymi łuskami o ciemnobrązowych brzegach.
Liście. Liście grube, 5-klapowe do 16 cm długości. Zatoki między klapami ostre. Z wierzchu są ciemnozielone i matowe, natomiast od spodu jaśniejszozielone. Jesienią przybierają barwę żółtą lub pomarańczową.
Kwiaty. Kwiaty w zwisających, długich gronach, zielonkawe. Ukazują się po rozwoju liści.
Kwitnienie. Koniec maja.
Owoce. Skrzydlaki są zielone i rozstawione pod kątem ostrym.
Pochodzenie: Góry Europy Środkowej i Południowej, Kaukaz, Azja Zachodnia oraz Półwysep Iberyjski.
Rozmaitości:
Odporny na choroby i szkodniki. Jawor sadzi się w parkach w celach ozdobnych, a czasami jako drzewo uliczne, ponieważ jego duża tolerancja na zanieczyszczenie powietrza sprawia, że nadaje się do stosowania w nasadzeniach miejskich. Ze względu na swoją tolerancję na wiatr, często sadzi się go na obszarach przybrzeżnych i odsłoniętych, jako wiatrochron.
Zarówno męskie, jak i żeńskie kwiaty wytwarzają dużo nektaru, który tworzy pachnący, delikatnie aromatyzowany i jasny miód. Nektar i obfity, matowo-żółty pyłek są chętnie zbierane przez pszczoły miodne jako źródła pożywienia.
Daje trwałe, białe lub kremowe drewno o gęstym ziarnie, które z wiekiem staje się żółtawo-złote. Drewno może być obrabiane i piłowane w dowolnym kierunku i służy do produkcji instrumentów muzycznych, mebli, stolarki, podłóg drewnianych i parkietów. Ponieważ nie plami, wyrabia zię z niego przybory kuchenne, drewniane łyżki, miski, wałki do ciasta i deski do krojenia.
Drzewa podobne:
W miarę łatwy do identyfikacji. Posiada charakterystyczną, kafelkowatą korowinę, mylony przez podobne liście z klonem zwyczajnym od którego różni się zarówno zielonymi pąkami, długimi kwiatostanami, bardziej szpiczastymi liśćmi i skrzydlakami wiszącymi na długich szypułkach. Kwitnie też dużo póżniej niż klon zwyczajny i już po rozwoju liści.
Lokalizacja zdjęć: Park Dittricha, skwer przy ul. Opolskiej w Żyrardowie, Park Ujazdowski, Park Saski.