Cechy drzewa:
Magnolia parasolowata to drzewo wysokości do 12, a czasami 15 metrów i rozrastające się na 5 metrów szerokości.
Liście. Liście bardzo duże - nawet do 60 cm długości. Odwrotnie jajowate, osadzone parasolowato po kilka sztuk na wierzchołkach pędów
- stąd nazwa tej magnolii.
Kwiaty. Kwiaty duże do 25 cm, białe lub kremowe.
Kwitnienie. Magnolia parasolowata kwitnie na początku czerwca.
Owoce. Owoce duże i ciężkie o kształcie szyszkowatym. Początkowo są zielonkawe, a w miarę dojrzewania zmieniają kolor od różowego do ciemnoczerwonego.
Pochodzenie: Południowo-wschodnia Ameryka Północna.
Rozmaitości:
Stosunkowo wytrzymała na niskie temperatury. Kwitnie po rozwoju liści.
Suszona kora magnoli parasolowatej stosowana była jako środek oczyszczający,
ściągający, pomagający w dolegliwościach żołądkowych, reumatyzmie i artretyzmie.
Magnolia ta preferuje stanowiska wilgotne, lekkokwaśne i półcieniste. Ze względu na osiągane rozmiary nie nadaje się do małych ogrodów.
Drzewa podobne:
Podobna do magnolii szerokolistnej i magnolii drzewiastej.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Powsinie i w Rogowie.
Cechy drzewa:
Magnolia szerokolistna to drzewo wysokości do 20 metrów; u nas 10 metrów i ponad 5 metrów szerokości. Spotykana czasami w formie krzewiastej.
Liście. Liście pojedyncze, odwrotnie jajowate, zielone, a pod spodem niebieskawe. Na jesieni przebarwiają się na żółto i brązowo. Są
bardzo duże - do 40 cm długości. Wyglądają jak olbrzymie liście kasztanowca, gdyż wyrastają w rozetkach po 5, 7 sztuk na szczytach pędów. Pędy czerwonobrązowe.
Kwiaty. Kwiaty duże, białe z lekkim różowym zabarwieniem. Okwiat składa się z płatków wyrastających spiralnie na dnie kwiatowym, z różowymi
pręcikami i słupkami wewnątrz.
Owoce. Owoce wyglądają jak wielkie (początkowo zielono-żółte a następnie czerwonawe) szyszki, zakończone odstającymi i kłującymi
wyrostkami o długości do 1 cm.
Pochodzenie: Japonia.
Rozmaitości:
Wytrzymała na niskie temperatury, nawet do -25 stopni Celsjusza. Kwitnie i owocuje w naszym klimacie.
Generalnie rzadkość na terenie Polski. W Japonii wiele części tej magnolii (liście, pąki) ma szerokie zastosowanie w kuchni.
Drzewa podobne:
Podobna do magnolii parasolowatej i magnolii drzewiastej.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Powsinie i w Rogowie.
Cechy drzewa:
Magnolia drzewiasta to drzewo wysokości do 20-25 metrów (w USA nawet ponad 30 m), o szerokiej
koronie. Pień prosty, pokryty drobno spękana korowiną. Pędy nagie lub w młodości
słabo owłosione, czerwonobrązowe, połyskujące.
Liście. Liście eliptyczne, długości do 20 cm, na wierzchołku krótko zaopatrzone, z wierzchu ciemnozielone, od
spodu jaśniejsze i miękko owłosione, na jesienie brązowo lub żółte.
Kwiaty. Kwiaty zielonkawożółte, małe, szerokości do 5 cm, słabo widoczne wśród liści. Posiadają
wąskie, ściśle skupione płatki oraz na zewnątrz odgięte, krótkie działki. Kwitnie nie tak obficie, jak piwersze, wiosenne magnolie.
Kwitnienie. Magnolia drzewiasta kwitnie u nas pod koniec maja i na początku czerwca.
Owoce. Owocostany koralowoczerwone, walcowate, w naszych warunkach zwykle słabo wykształcone, tylko nieliczne z pełnymi owocami i nasionami.
Pochodzenie: Wschodnie tereny Stanów Zjednoczonych od Nowego Jorku do Georgii, na zachód po Arkansas i Illinolis.
Rozmaitości:
Magnolia drzewiasta sprowadzona została do Europy na początku XVIII wieku. W naszych parkach spotykana jest stosunkowo
rzadko. Jedynie piękne i wielkie okazy spotyka się w starych parkach w zachodniej Polsce. Za najwyższą uważa się magnolię drzewiastą z Śledziejowic, o wysokości 30 metrów, obwód 385 cm i szacowany wiek 150 lat (stan na 2013 rok). Równie olbrzymia rośnie na polance Hallera kolo Skawiny w Małopolsce i osiąga wysokosc 31,4 metra, obwód 303 cm, szacowany wiek ok. 220 lat (stan na 2022 rok).
Magnolia drzewiasta odznacza się dużą wytrzymałością na niskie temperatury. Starsze
drzewa nie przemarzają u nas nawet podczas bardzo surowych zim. To bardzo oryginalne drzewo o dużych liściach. Polecana jest do dużych parków. Brak nasion i wolny wzrost w młodości są głównie przeszkodą w rozpowszechnianiu tego cennego drzewa.
Udowodniono, że można zwiększyć odporność młodych magnolii na działanie mrozu. Wystarczy spryskać ja Alarem w stężeniu 0,4%-0,7% lub Ethrelem 0,1% oraz podlewać chlorkiem chlorocholiny (CCC) w stężeniu 1,2%-1,5%.
Drzewa podobne: Podobna do magnolii parasolowatej i magnolii szerokolistnej. Jednak mniejsze kwiaty o zielonkawych tonach pozwalają na łatwą jej identyfikację.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Rogowie.