Cechy drzewa: Ambrowiec amerykański, zwany często ambrowcem balsamicznym, w swojej ojczyźnie osiąga wysokość do 45 metrów. U nas dużo niżej - do 10-12 metrów. Ambrowiec posiada szerokostożkowatą koronę oraz prosty pień pokryty głęboko bruzdowaną, ciemnoszarą korowiną. Formy szczepione o kolumnowym pokroju. Ambrowiec wydaje często odrośla korzeniowe, ale w Polsce, zapewne ze względu na ostrzejszy klimat, są one nielicznie spotykane. Pędy początkowo zielonobrązowe, potem brunatne, często z pięknymi, korkowymi naroślami, jak u wiązu polnego.
Liście. Ambrowiec balsamiczny ma ulistnienie skrętoległe, czym różni się od podobnych wyglądem klonów. Liście dłoniasto klapowane, szerokości 10-18 cm, u nasady sercowate, o pięciu długich, odlegle piłkowanych klapach, z wierzchu błyszczące i ciemnozielone, od spodu jaśniejsze, z kępkami brunatnych włosków w kątach nerwów, po roztarciu pachnące. Jesienią liście ambrowca przebarwiają się wspaniale na kolory purpurowofioletowe, pomarańczowe, czerwone lub żółtawe. To czyni ambrowca jednym z bardziej dekoracyjnych drzew o tej porze roku. Kwiaty. Kwiaty rozdzielnopłciowe, niepozorne, bezpałkowe. Męskie w zbitych główkach zebranych w wyprostowane, szczytowe grona, żeńskie również w główkach, lecz zwisających na długich szypułkach. Kwitnienie. Ambrowiec balsamiczny kwitnie pod koniec maja i na początku czerwca. Owoce. Owocostany kuliste o średnicy do 3 cm, zwisające, złożone z licznych, twardych torebek, szczelne ze sobą zrośniętych i opatrzonych na szczycie długim, kolczastym wyrostkiem. Nasiona oskrzydlone, najczęściej po 2 w torebce (pozostałe niewykształcone). Podobnie jak u platana, owocostany pozostają przez całą zimę na drzewie. Czasami wiszą aż do wiosny przyszłego sezonu.
Pochodzenie: Ameryka Północna - południowo-wschodnie obszary od Nowego Jorku i Illinois do Florydy i Missisipi.
Rozmaitości: Ambrowiec balsamiczny rośnie na terenach wilgotnych, często w dolinach rzek i nad jeziorami. W naszych warunkach klimatycznych ambrowiec amerykański wyrasta zwykle w niewysokie drzewa. W młodości jest wrażliwy na bardzo niskie temperatury. Kiedyś był polecany tylko dla cieplejszych rejonów Polski, aktualnie dla zachodniej, południowej i centralnej Polski. Wymaga żyznych, dostatecznie wilgotnych gleb i w miarę osłoniętych, ciepłych stanowisk. Jedno z najpiękniejszych drzew parkowych, we wspaniałych, urokliwych barwach w okresie jesiennych przebarwień. Polecany przede wszystkim do sadzenia pojedynczo lub w luźnych grupach na dużych powierzchniach trawników. Rozmnaża się z nasion, które u nas najczęściej nie dojrzewają i trzeba je sprowadzać z krajów o łagodniejszym klimacie.
Wysokie, szczepione ambrowce balsamiczne kupowane w szkółkach nie posiadają korkowych narośli i błędnie uznaje się je za inny gatunek ambrowca, a amerykański i balsamiczny to synonimy tego samego drzewa.
Drzewa podobne: Ze względu na liście ambrowiec amerykański może przypominać klon srebrzysty (który ma jednak dużo jaśniejszą - szarą, srebrną spodnią stronę liści i nie przebarwia się tak na czerwono jesienią, jak ambrowiec), podobny z kształtu i kolorytu liści jest również klon mono, ale jest tak rzadko u nas spotykany, że o pomyłkę trudno. Ze względu na owoce, podobny jest platan klonolistny (który łatwo rozróżnić po łuszczącej się korze koloru żółtego, brązowego i zielonego i dużo większych liściach). Ze względu na korowinę podobny jest do wiązu polnego, który ma zupełnie inne liście i owoce.
Lokalizacja zdjęć: Arboretum w Powsinie, arboretum w Rogowie, Żyrardów os. Wschód, ogródek autora, Warszawa Metro Ratusz, Pola Mokotowskie, Muzeum Ziemi.
Nazwa angielska: Sweetgum, American sweetgum, American storax, hazel pine, bilsted, redgum, satin-walnut, star-leaved gum, alligatorwood.